دانشمندی یکی را گفت چرا تحصیل علم نمی کنی؟ ان شخص گفت آنچه خلاصه علم است به دست اوردم .

دانشمند از او پرسید که خلاصه علم چیست؟ گفت پنج چیز است:

اول اینکه تا راست به پایان نرسیده است، دروغ نگویم.

دوم اینکه تا حلال انتها نیافته است، دست به حرام نکشم.

سوم انکه تا از نفس

چهارم انکه تا خزانه رزق خداوند به اخر نرسیده، به در هیچ مخلوقی احتیاج نبرم.

پنجم انکه تا قدم در بهشت ننهم، از کید شیطان و از غرور نفس نافرمان، غافل نباشم.

یک پرنده

+ نوشته شده در شنبه دوازدهم اسفند 1391 ساعت 15:26 شماره پست: 13

یه  پرنده دوست داره

آسمون  آبی باشه

روزای خوب خدا

صاف و آفتابی باشه

 یه  پرنده دوست داره

خوب و مهربون  باشه

شب پیش ستاره ها

روز تو آسمون  باشه

یه  پرنده دوست داره

تو دلا غم نباشه

لبا پرخنده باشه

درد و ماتم نباشه

یه  پرنده دوست داره

رو  زمین جنگ نباشه

همه دل ها شاد باشن

هیچ دلی تنگ نباشه

یه  پرنده دوست داره

قفسش باز بمونه

از قفس فرار کنه

راحت آواز بخونه

Happiness cannot come from without It must come
It is not what we see and touch or that which others
do for us which makes us happy
it is that which we think and feel and do
first for the other fellow and then for ourselves. 
Helen Keller

شادکامی نه از برون که از درون فرا می روید.
شادکامی آن نیست که می بینیم و لمس می کنیم
و یا چیزی که دیگران برایمان انجام می دهند
و شادمان می سازد. شادکامی آن است که ما
می اندیشیم, حس می کنیم و انجام می دهیم
نخست برای دیگر همنوعان
و سپس برای خود.
هلن کلر

Live in such a way that those who know you but
don't know God will come to know God because they know you

چنان زندگی کن که کسانی که تو را می شناسند، اما خدا را نمی شناسند
به واسطه آشنایی با تو، با خدا آشنا شوند

life is a road and you are its passengers so , be careful about the value of your times , maybe you wont be in the
road tomorrow

زندگی مثل یه جاده است ، من و تو مسافراشیم ، قدر لحظه ها رو بدونیم ، ممکنه
فردا نباشیم

[عنوان ندارد]

+ نوشته شده در شنبه دوازدهم اسفند 1391 ساعت 15:10 شماره پست: 8

Every happening, great and small
is a parable whereby God speaks to us,
and the art of life is to get the message.

هر اتفاقی که می افتد،چه کوچک چه بزرگ،وسیله ای است
برای آنکه خدا با ما حرف بزند و هنر زندگی دریافت این پیام هاست

 The nearer the soul is to God, the less its,
since the point nearest the circle is subject to the least motion.. disturbances

هر چه روح به خدا نزدیکتر باشد، آشفتگی اش کمتر است
.زیرا نزدیک ترین نقطه به مرکز دایره، کمترین تکان را دارد

[عنوان ندارد]

+ نوشته شده در شنبه دوازدهم اسفند 1391 ساعت 15:6 شماره پست: 6

God is in your heart,,yet you search for him in the wilderness

خدا در قلب توست و تو در بیابان ها به دنبالش می گردی 

Where love is God is also

هر کجا محبت باشد،خدا هم هست

[عنوان ندارد]

+ نوشته شده در شنبه دوازدهم اسفند 1391 ساعت 14:55 شماره پست: 4

             نه به خاطر اینکه آنها سزاوار بخشش اند؛

                 بلکه تو سزاوار آرامش هستی ...

اگر دوست داری خدا بر عمرت بیفزاید پدر و مادرت را شاد کن .

نقش والدین در تربیت کودک

+ نوشته شده در شنبه هفتم بهمن 1391 ساعت 14:4 شماره پست: 107

نقش والدین در تربیت کودک ؛ تهیه کننده: بهروز دهبان مقدم دانشجوی دوره کاردانی رشته آموزش ابتدائی

چکیده:

در این مقاله ضمن تعریف  تربیت به معنای عام و تربیت کودک به معنای خاص آن دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است هم چنین  روش های صحیح و ناصحیح  تربیت که والدین ( پدر و مادر) نقش اساسی در شناخت و آموزش آن به کودکان دارند مورد بررسی قرار گرفته است ، در ضمن راه حل های مختلف برای حل این گونه رفتار ناصحیح کودک ارائه شده است .

کلید واژه : تربیت، والدین، کودک، نقش والدین

 مقدمه:

تربیت مصدر باب تفعیل از ماده «ربِّی، یربو» به معنی رشد است و تربیت یعنی رشد دادن ، معنای اصطلاحی تربیت  عبارت است از «رشد دادن یا فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی استعدادها و به فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود» 

نقش والدین در تربیت کودک ؛ تهیه کننده: بهروز دهبان مقدم دانشجوی دوره کاردانی رشته آموزش ابتدائی

چکیده:

در این مقاله ضمن تعریف  تربیت به معنای عام و تربیت کودک به معنای خاص آن دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است هم چنین  روش های صحیح و ناصحیح  تربیت که والدین ( پدر و مادر) نقش اساسی در شناخت و آموزش آن به کودکان دارند مورد بررسی قرار گرفته است ، در ضمن راه حل های مختلف برای حل این گونه رفتار ناصحیح کودک ارائه شده است .

کلید واژه : تربیت، والدین، کودک، نقش والدین

 مقدمه:

تربیت مصدر باب تفعیل از ماده «ربِّی، یربو» به معنی رشد است و تربیت یعنی رشد دادن ، معنای اصطلاحی تربیت  عبارت است از «رشد دادن یا فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی استعدادها و به فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود»  از این رو تربیت انسان که از کودکی و در محیط خانواده شکل و ریشه می گیرد و زیر نظر والدین کودک قرار دارد تا تربیت کودک به نحو احسن  صورت بگیرد. نشان دهنده نقش بسیار مهم والدین در تربیت کودکان می باشد. والدین باید با شناخت و به کار گیری روش های صحیح تربیتی دوران کودکی فرزندان خود را به نحو احسن زیر سایه تربیت خود قرار دهنده زیر این والدین است که با تربیتش هم فرزند خود و هم جامعه را از مشکلات احتمالی به دور می کند (رهبر ، ۱۳۸۵، ص ۶).

تعریف و مفهوم تربیت

رشد دادن یا فراهم کردن زمینه مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادها و با فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود را تربیت می گویند که باید با اصولی همراه باشد تا به نحو احسن صورت گیرد. (رهبر، ۱۳۸۵، ص۶).

تربیت عبارت از مجموعه وسایلی است که به کمک آن رشد، سازندگی جریان یا شکوفایی و حتی ارتقاء زندگی انسان از جنبه های زیستی، روانی، اجتماعی، به وسیله آموزش و یادگیری تجارب مختلف راهنمایی شده با امکان و تسهیلات آن را فراهم کند این امر باید درد ورنمایی واحد به صورتی انجام پذیرد تا امکان یادگیری وسایل، روابط عاطفی، فراگیری قواعد زندگی در ابعاد چهارگانه ی اجباری عشق و قدرت، آزادی و انضباط و تکامل در محیطی مطلوب  را فراهم سازد که نیازهای اساسی و نه سطحی کودک را ارضا کند (لافرن، ۱۳۸۱، ص ۵۲).

تربیت مفهومی است که معمولاً با اصطلاح رشد دادن و رشد کردن همراه می باشد. بنابراین اصل  تربیت باید همراه یا اصولی باشد تا همه جوانب رشد را به همراه داشته باشد تا متولی کاملاً از تربیت صحیح بهره مند شود و مسیر رشد و شکوفایی را زیر سایه تربیت صحیح به کمک مربیان طی کند (نوابی نژاد، ۱۳۷۲، ص ۲۴)

 آغاز تربیت کودک

کودکان امانت های الهی هستند که در دست ما قرار دارند و مهم ترین وظیفه والدین تربیت صحیح آن ها می باشد چون تربیت امری است که آغاز آن در محیط خانواده صورت می گیرد بنابراین امر پیچیده ای می باشد که ظرافت های خاص خود و لطافت هایی را دارد که اگر درست و به موقع صورت نگیرد اثرات منفی  بسیاری را خواهد داشت که قابل  جبران نمی باشند (سایت تنظیم وحی، شماره ۷، ۱۳۸۶ ،۸۶).

از آن جا که آغاز تربیت کودک در محیطی به نام خانواده صورت می گیرد و این تربیت با توجه به اصولی توسط  والدین به کودک تزریق می گردد باید در تربیت کودک نقش اساسی  و مهمی را به خانواده کودک و در راس آن والدین کودک قائل شویم از این رو والدین که به عنوان مربی کودک عمل می کنند باید اصل تربیت را بخوبی شناخته و درمرحله عمل آن را در طول دوران رشد کودکانشان  به آنها یاد دهند زیرا معمولاً وقتی کودکان با هوش، مودب با صداقت یا از لحاظ اجتماعی سازگارند به حساب والدین گذاشته می شود و وقتی بزهکار، عصبی، و ازلحاظ درسی ضعیف  باشند، باز هم والدین مسئول شناخته می شوند، روش هایی که والدین برای تربیت کودک به کار می گیرند به شدت تحت تاثیر محله، مدرسه و فرهنگ گسترده ای است که خانواده در آن زندگی می کنند البته قابل ذکر است که این روش ها تحت تاثیر خصوصیات کودکان نیز قرار دارد (کاکیا، صص ۱۳۸۰، صص۳۲-۳۱).

 تربیت خانوادگی تاثیر آن در رفتار کودک

روابط بین کودکان و والدین و سایر اعضای خانواده را می توان به عنوان نظام یا شبکه ای از بخش های دانست که در کنش متقابل هستند.  نظام خانواده در مجموعه ای نظام  های بزرگتر قرار گرفته است.

محله ، جامعه و جامعه گسترده تر، این نظام به طور مستقیم یا غیر مستقیم از طریق روش های مختلف تربیت کودک در رفتار کودکان تاثیر می گذارد به همین دلیل باید در عین  حال که خانواده رابه عنوان یک نظام می شناسیم و تربیت را از اصول اساسی برای آن مد نظر قرار می دهیم باید به اهمیت و تاثیر تربیت درروابط این نظام پی ببریم زیرا یک خانواده به عنوان یک نظام زمانی روابط اعضایش مستحکم خواهد بود که براساس اصول تربیتی صحیح پایه گذاری شود (هنری ماسن، ۱۳۷۰، ص۴۴).

خانواده ها معمولاً از زن و مرد و تعدادی فرزند که روابطی بین آنها حکمفرماست تشکیل شده اند در سیستم خانواده چنان چه روابط هر یک از اعضا با دیگران دچار اختلال گردد در این صورت کل سیستم خانواده دچار مشکل خواهد شد که گاهاً باعث مشکلاتی می شود که جبران آن ها سخت و گاهاً غیر قابل ممکن می باشد در این میان طبعاً ضعیف ترین و کوچک ترین اعضای خانواده که فرزندان و کودکان باشند بیشتر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت . در این میان والدین باید یک سیستم تربیتی مناسبی را در نظام خانواده پایه گذری کنند تا از ایجاد چنین مشکلاتی جلوگیری کند به همین دلیل اختلافات بین والدین نه تنها نهال تربیتی مناسب  را در محیط خانواده رشه کن می کند بلکه فرزندان را با این گونه مشکلات آشنا می کند در حالی که والدین می بایست به جای این گونه اختلافات فرزندانشان را به نحو احسن تربیت کنند به عنوان مثال با بررسی هایی که در سال هایی اخیر در زمینه مشکلات دانش آموزان صورت گرفته مشخص شده که بخش اعظم مشکلات آن ها ریشه های خانوادگی داشته و این گونه کودکان حامل عوارض و آسیب های خانوادگی به فضای مدرسه می باشند طبیعی است که تمامی این رفتار ها و مشکلات از تربیت ناصحیح آن ها و اختلافات والدین به جای توجه به آن ها و تربیت کردنشان ناشی می شود به همین، دلیل به اهمیت تربیت و تاثیر بسیار فراوان آن در رفتار های فرزندان در داخل و خارج از محیط خانواده می توانیم پی ببریم. (اصغری پور، ۱۳۸۷، ص ۵۰).

خانواده مهم ترین عامل سازنده شخصیت کودک است، کودکان سال های اولیه عمر خودشان را که از نظر تربیتی مهم ترین سال های زندگی به شمار می رود در محیط خانواده سپری می کنند به همین دلیل امر تربیت را در این دوران باید کاملاً جدی بگیریم دلیل آن هم این است که اگر والدین در این دوران تربیت کودکان را امری ساده بینگارند و در تربیت آن ها سهل انگاری کنند باید انتظار رفتاری ناصحیح و خلاف هنجارهای جامعه را از کودکان داشته باشیم بنابراین به اهمیت تربیت کودک در دوران کودکی زیر سایه والدین آگاهی می یابیم. (معتمدی، ۱۳۷۳، ص ۶۲).

تربیت از حیاتی  ترین ابعاد  زندگی انسان است و در پرتو آن، انسان به سعادت مطلوب نائل می شود. بزرگ مربی اسلام، علی علیه السلام در سخنان خود بارها و بارها از این امر مهم پرده برداشته است و آثار و نتایج مثبت تربیت فرزند و پیامدهای منفی بی توجهی به آن را بیان داشته اند. حضرت علی(ع) ثمره و محصول تربیت صحیح  را پرورش فرزند صالح و پیامد بی توجهی به امر خطیر تربیت راه رشد یافتن فرزند ناصالح بر شمرده و برای هر یک از این دو، آثار و نتایج مثبت و منفی بیان نمودند آن حضرت ثمره تربیت فرزند صالح را انس و آرامش والدین دانسته است. هم چنین در سخن دیگری فرزند صالح را نیکوترین یادگار و بلکه مساوی با همه ی یادگارهای باقیمانده از والدین معرفی می نمایند « الوالد الصالح احد الذکرین» از سویی دیگر آن حضرت آثار سوء و پیامدهای منفی پرورش فرزند ناصالح را مورد توجه قرار داده اند و همه روهروان صدیق خود را از بی توجهی به تربیت صحیح فرزندان بر حذر داشته اند.(سایت ایران صدا، ۱۳۸۸).

 روش های گوناگون تربیت (انواع تربیت)

 هریک از ما شیوه های خاصی برای تربیت فرزندانمان داریم که در واقع بازتاب شخصیت ماست این شیوه ها از تمامی عواملی که ما را منحصر به فرد کرده اند، تاثیر می پذیرند عواملی مانند نوع تربیت، شخصیت و ارزش هایی که به آن ها پای بندیم، هر یک از این عوامل، به تناسب نقش تربیتی ما برای فرزندان خودمان، بر دیدگاه های ما اثر می گذارند و رفتارمان را در برابر فرزندان، انتظاراتمان از آن ها تحت تاثیر قرار می دهند، روش ما در تربیت فرزند، نقش مستقیمی بر عزت نفس  فرزندانمان دارد، زیرا نوع ارتباط روزمره با آنها را  تعیین می کند، بیشتر کنش و واکنش های ما در ارتباط  با فرزندانمان، با توجه به تناسب ماهیت و کیفیت واکنش ما، اثری بالقوه بز عزت نفس کودکانان دارد چه به شکل مثبت و چه به صورت منفی تاثیر خود را خواهد گذاشت. (استن هاوس، ۱۳۸۰، ص ۱۰۶).

حضرت علی(ع) می فرمایند: « لاتقسروا اولادکم علی آدابکم فا انهم مخلوقون لزمان غیر زمانکم» فرزندان خود را مجبور نکنید آداب و عادات شما را یاد بگیرند چون آنان برای زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند. تحقیقات و مطالعات انجام  شده بر روی رفتار والدین و فرزندان نشانگر اهمیت دو بعدی رفتاری در والدین نسبت به کودکان است، مانند پذیرش ، طرد، آزاد گذاشتن، محدود کردن، والدینی که فرزندان خود را مورد پذیرش قرار می دهند نسبت به کودک عاطفی، تایید کننده و گرم هستند و کودک خود را آن گونه که هست درک می کنند، انضباط و نظم و ترتیب در نظر آن ها بیشتر شامل تشویق و ستایش و کمتر تنبیه بدنی است نسبت به والدینی که صرفاً طرد کننده هستند بهتر عمل می کنند (نوابی نژاد، ۱۳۷۲، ص ۷۲).

هر پدر و مادر دل سوزی برای آن که در تربیت کودک خود موفق تر باشند و با اطمینان بیشتری به روش تربیتی خود ادامه دهند باید برخی از اطلاعات ضروری را داشته باشند که عبارتند از:

۱-آگاهی از اصول کلی رشد: آگاهی والدین از اصول کلی رشد و توانایی های کودکان در مراحل مختلف سبب می شود که اولاً پدر و مادر توقع خود را از طفل بر میزان توانایی های جسمی و ذهنیش منطبق کنند و بدانند که در سنین مختلف چه توقعی از کودک داشته باشند و به او  بیهوده فشار نیاورند و برای آموختن عجله نکنند.

۲-شناخت تفاوت های فردی کودکان: والدین باید بدانند همان طور که کودکان ازلحاظ ظاهری با همدیگر فرق دارند از لحاظ هوش و استعداد نیروی جسمانی و به طور کلی توانایی های بدنی و ذهنی نیز با همدیگر فرق دارند، گذشتن ازمراحل رشد و رسیدن به کمال، مانند بالا رفتن از پله های نردبان است و همه باید آن را طی کنند، اما بالا رفتن از این پله ها، در همه کودکان یکسان و همزمان نیست. یکی کندتر و دیگری تندتر می رود .

۳-شناخت روش صحیح : برخورد با کودکان و تعلیم و تربیت آن ها نیازمند روش صحیحی است آگاهی از روش های مناسب مسلماً کارتربیت را آسان تر می کند اما روش هایی که مبتنی بر واقع بینی نباشد کار تربیت را دشوار تر می کند.

۴-استفاده از شرایط و امکانات مناسب: تصور نکنید که برای تربیت کودک حتماً باید شرایط بخصوص یا امکانات فوق العاده وجود داشته باشند فقط کافی است که والدین شرایط بخصوص یا امکانات فوق العاده را بشناسند و از کوچکترین  فرصت بهره گیرند و این فرصت را کودکان به شما می دهند.

۵-آگاهی از رفتار مناسب: والدین باید توجه داشته باشند که رفتار آن ها از کودکانشان پنهانو از چشمان آن ها دور نمی ماند هر رفتاری که آن ها در مقابل طفل داشته باشند در موفقیت یا عدم موفقیت آن ها تاثیر می گذارند، پس باید توجه داشت:

۱-رفتار با همسر چگونه است احتراماً یا توهین آمیز است.

۲-در مورد روش تربیتی به کار رفته با همسرتان توافق دارید یا نه اگر اختلاف دارید آیا اختلافتان را در جلوی چشمان کودک بروز می دهید یا نه .

۳- رفتار خودتان درمقابل موفقیت یا عدم موفقیت روش تربیتی خودتان چگونه است.

بنابراین نتیجه می گیریم که تربیت کودک آن قدر دشوار نیست که حتماً نیاز به تحصیلات دانشگاهی داشته باشد و آن قدر هم آسان نیست که بی اهمیت جلوه کند و بتوان بی تفاوت از کنار آن گذشت، بلکه تنها شناخت کودک و آشنایی با مشکلات و مسائل او در مراحل سنی مختلف و آگاهی از روش صحیح تربیت کفایت می کند. (پرینگل، ۱۳۷۳، ص ۸۲).

 بایست های کلی تربیت کودک:

والدین و مربیان باید باحد فاصله و متانت و ملایمت کودک را با زندگی و مقررات و دستورهای لازم آشنا کنند تا کودک ضمن احساس استقلال و با ارزش بودن، بتواند توانایی های و مهارت های جدید را کسب کند، هم چنین باید کودکان را برای پذیرفتن مسئولیت های آتی در مقاطع تحصیلی و قبول مقررات اجتماعی در زندگی جمعی، با رعایت ضوابط آن آماده ساخت والدین باید سعی کنند درخلال بحث های خود توجه کودکان را به مفاهیم اجتماعی معطوف کنند.(وبلاگ گروهی مادرانه، ۱۳۸۸، ص ۶).

 نمونه هایی از بایست ها و روش های تربیت کودک:

۱-تربیت رها کردن متربی از بستگی  ها و وابستگی ها به سوی تعالی است و نه رام کردن و مطیع کردن کودک در دام خواسته های خودمان .

۲-هدف تربیت باید گسترش و توسعه ظرفیت درونی و قوه فهم کودک باشد و نه تحمیل و تزریق معلومات و محفوظات به او .

۳-از روش تربیت فعال استفاده کنیم در این روش، مربی می کوشد تا خود را از نظر ذهنی و عاطفی در موقعیت متر بی قرار دهد و مربی مشوق ابداع و خلاقیت است.

۴-کودکان باید نسبت به نوع رفتارهایی که از آن ها انتظار داریم، شناخت کافی داشته باشند این شناخت در میدان مشاهده حاصل می شود پس مواظب رفتارهایمان باشیم .

۵-تربیت هرگز در یک بعد متمرکز نمی شود بلکه همواره جنبه های عقلانی، عاطفی، اخلاقی و اجتماعی ، جسمی ، علمی و … در جامعه بخشیدن به آن دخالت دارد.

۶-درون مایه تربیت صحیح در طبیعت کودک وجود دارد و او باید از طریق خودیابی ، خودفهمی و خود رهبری، آن ها را در تعامل با محیط سالم کشف و تقویت کند. (سایت نسیم وحی، ۱۳۸۸، ص ۷).

بایست های تربیت شامل نیازهای کودک نیز می باشد که از دوران کودکی توسط والدین باید تامین شود تا فرزند یک فرد سازگار و به هنجار اجتماعی تلقی شود که عبارتند از :

۱-عشق و امنیت      ۲-کسب تجارب جدید      ۳-تحسین و قدردانی       
۴-مسولیت پذیری،  البته در طول مراحل مختلف، تحول اهمیت نسبی این نیازها نیز از راه های ارضای آن ها تغییر کند اگر یکی از این نیازها ارضا نشود یا به اندازه کافی ارضا نشود ممکن است مانع رشد کودک نیز شود یا رشد او را مختل کند پیامدهای این امر بعدها هم برای خود فرد هم برای جامعه فاجعه آمیز و پر هزینه خواهد بود ، کودکی که در یک خانواده ناسازگار زندگی می کند نیز، مستعد اختلال عاطفی یا جامعه ستیزی می باشد، والدین ستیزه جو، بی کفایت و پریشان در ذهن کودک، الگوی نامناسبی ایجاد می کند.

خصوصاً خصومت پدر و مادر، تاثیر زیان باری بر رشد عاطفی کودک خواهد داشت، به این معنا که بعداً نمی تواند به عنوان یک بزرگسال نسبت به فرزندان خود محبتی غیر خودخواهانه داشته باشد به این ترتیب خصومت  والدین به صورت دور باطل از یک نسل به نسل بعد تداوم می یابد بنابراین این ویژگی والدین که به دور از بایست های صحیح تربیت است باید تقویت و تصحیح شود تا تربیت کودک به نحو احسن صورت گیرد. (پرینگل، ۱۳۸۰، ص ۹۴).

 نیازهای کلی فرزندان در مسیر تربیت:

فرزندان در طی کردن مسیر رشد و تکامل به طور کلی در طی کردن مسیر تربیت نیازهای فراوانی دارند که والدین آن را باید رعایت کنند  به عنوان مثال محبت کردن برای رشد کودک ضروری است، واکنش والدین اهمیت زیادی دارد زیرا اگر کودک عکس العملی از آن ها نبیند، سر خورده و غمگین می شود و از خود بی توجهی نشان می دهد این مسئله را می توان آشکارا در کودکان یتیم مشاهده کرد، مراقبت های جسمی از این کودکان به مراتب بیشتر از مراقبت های روحی آنان است و چون فرد خاصی به شکل ثابت و دائمی از آن ها حمایت نمی کند (مراقبت ها داماً عوض می شوند) هرگز نمی توانند رابطه ای جانبه با اطرافیانشان داشته باشند خصوصاً در جامعه و اجتماع .

 وقت گذاشتن برای  فرزندان:

 همکاری و ارتباط نزدیک ما با فرزندانمان باعث جذب هر چه بیشتر آن ها به ارزش های مورد قبول ما خواهد شد، هم چنین اگر کودکان احساس کنند که والدین برای آن ها ارزش قائلند بیشتر به ارزش های مورد علاقه آن ها جذب خواهند شد. هم چنین احساس احترام از سوی والدین ، باعث افزایش عزت نفس کودکان شده و  باعث می شود که کمتر به دنبال هم سن و سالان شرور خود رفته و یا دست به اقداماتی خطرناک و مشکل آفرین بزنند.(گلن، ۱۳۸۰، ص ۸۰).

هر کودکی به منظور احساس امنیت و آرامش و افزایش حس اطمینان نیازمند به رابطه ای محکم و دوستانه، محبت آمیز، و با عاطفه با والدین خود یا افراد بزرگسال است بدون ضمانت محکمی از جانب یک فرد بزرگسال دلسوز کودک در خطر آن است که متخاصم شود و کنترلش سخت و مشکل شود، بنابراین محبت والدین به کودک در تربیت او نه تنها باعث طی شدن سالم مسیر تربیت می شود بلکه از بروز مشکلات ذکر شده نیز جلوگیری می کند (کاکیا، ۱۳۸۰، صص۳۲-۳۱).

 روش های والدین در اصلاح رفتار کودک (فرزند):

اغلب این سه جمله را شنیده ایم« ما همه راه ها را امتحان کرده ایم» «ما با همه آن ها یکسان رفتار می کنیم» «ما هر چه که کودکانمان خواسته اند در اختیارشان گذاشته ایم» این ها جمله هایی هستند که والدین معمولاً با به کار بردن آن ها برای کودکان مشکل آفرین خود تقاضای کمک می کنند همه ی این جمله ها ممکن است نتیجه اشتباهاتی باشد که والدین در مسیر تربیت آنها را نادیده گرفته اند. (پرینگل، ۱۳۸۰، ص ۵۳).

همواره والدین نگران آن هستند که مبادا با رفتار نسنجیده یا سخت گیری بی جای خود زندگی فرزندان خود را تباه کنند . هم چنین بعضی از خانواده ها هم به فرزندان خود آزادی مطلق می دهند ، قدرتشان در ایجاد انضباط در خانه ضعیف است و کودکانشان اجازه انجام هر عملی را پیدا می کنند  اما کودکان چنین خانواده هایی روزی والدین خود را به بی توجهی و بی علاقگی نسبت به تربیت فرزند متهم می کنند.  و آن ها را مورد بازخواست قرار می دهند و در نهایت عده ای از والدین و مربیان روش اعتدال را بر می گزینند و سعی می کنند با توجه به شخصیت کودک در جهت تصحیح اشتباهات خودشان عمل کنند و به برخی از خواسته های فرزندانشان جواب مثبت  و به برخی از رفتار های آن ها جواب منفی بدهند.(معتمدی، ۱۳۷۳، صص ۶۶-۶۱).

 اصول کلی تربیت از دیدگاه حضرت علی(ع):

۱-اصل اعتدال :رفتارها و عملکردهای تربیتی  ، در صورتی به ما کمک می کنند که تابع اعتدال باشند، تربیت خردمندانه تربیتی است که مبتنی بر حفظ اعتدال باشد و روشی باشد به دور از افراط و تفریط چنان چه ضمن آیه ای می فرمایند.

«لا تدی الجاهل الامفرط او مفرطا» نادان را نبینی جز این که کاری را از اندازه فراتر کشاند و یا بدان جا که باید نرسانده (نهج البلاغه ، باب حکمت) هم چنین می فرمایند«خیر الامور اعتدال الرجاء و الخوف» بهترین کارها اعتدال، امید و بیم (غرر الحکم ، جلد ۱) .

۲-اصل تدرج و تمکن: هر حرکت تربیتی  باید با توجه به اختلاف استعداد ها و نیازها و به صورت تدریجی و مرحله به مرحله در اساس توانایی صورت پذیرد.

۳-اصل تسهیل: منظور این است که اقدامات تربیتی باید اموری آسان و میسر باشند و از فرد تکالیف طافت فرسا نخواهیم و خواسته های ما طوری باشد که آن خود با میل و رغبت آن کار را انجام دهد، بنابراین آنان که با مسامحه رفتار می کنند بهترین نتیجه را می گیرند. (نهج البلاغه ، باب حکمت) .

 تشویق و تنبیه و موارد استفاده آن

بعضی از والدین از عامل تشویق و یا تنبیه در جهت اصلاح رفتار فرزندانشان استفاده می کنند چون بعضی والدین اعتقاد دارند که فرزندان باید تشویق شوند تا احساس خوبی داشته نسبت به خویش داشته باشند طی یادگیری های جدید به انجام فعالیت های مورد نظر دیگر هم و تحریک شوند، حس لیاقت و داشتن کفایت در آن ها رشد کند و ما را از توانایی هایشان که جزئی از کل است مطلع سازد.

اولین قانون تشویق این است که این کار را به طور حقیقی و واقعی انجام دهیم نه ظاهری و دروغی چون تلخ ترین واقعیت موجود این است که گاهی تشویق در پرده غیبت فرو می رود، و به ندرت به یاد استفاده از آن ها می افتیم در حالت کلی امر تشویق را نباید در محیط  خانوادگی به فراموشی بسپاریم( گلن، ۱۳۸۰، ص ۱۰۶).

 مضرات تشویق:

بعضی از محققان روان شناسی کودک بر این باورند که تشویق برای کودکان مضر است، زیرا به تدریج باعث می شود به «نفس تشویق» بیشتر از «موفقیت کار» ارزش بگذارند. ( شاملد ، ۱۳۸۲، ص ۵۴).

روش تنبیه نیز مورد استفاده والدین قرار می گیرد. چون روش  تنبیه را در کوتاه مدت موثر می دانند اگر والدین را در جریان کنش متقابل با فرزندان تحلیل کنیم می توانیم بعضی از بخش های اساسی الگوهایی را که مناسبند بشناسیم والدین برای رفتارهایی مثل کتک زدن بچه دیگر و شریک کردن بچه دیگر در اسباب بازی تقویت و پاداش تعیین می کنند کودکان نیز از مشاهده دیگران و از نوع تقویت ها و تنبیه هایی که دریافت می کنند می آموزند والدین برای کودکان نقش سرمشق و مربی  ، نگرش ها و اعتقادات و معیارهای اخلاقی را دارند . (هنری ماسن، ۱۳۷۰، ص ۴۵۰).

اولاً نباید کودک را تنبیه کرد و هر نوع تنبیهی خطرناک است و ممکن است عواقب شومی را به دنبال داشته باشد، هدف از تنبیه باید آگاه کردن کودک از خطایی باشد که مرتکب شده است و والدین باید از این طریق نواقص اخلاقی و رفتاری کودک  را رفع کنند و او را به سوی تکامل سوق دهند بنابراین باید شرایط و مقررات تنبیه را رعایت کنیم، بنابراین هدف از  تنبیه  باید کاملاً روشن باشد یعنی هدف آن متلاشی کردن حیثیت و شخصیت کودک از جانب والدین نباشد. وقتی کودک را مورد تنبیه قرار می دهیم فرصتی را که فراهم می شود تا کودک به توانایی های خودش پی ببرد را از او می گیریم بنابراین تنبیه یک عامل بازدارنده کودک است از متاهی پیشرفت هایی که می توانست در زندگی داشته باشد زیرا اگر به جای تنبیه کودک را تحسین کنیم موجب می شود که اعتماد به نفس در وجودش پدید آید و استعدادهای نهفته اش شکوفا شوند و قوای درونی اش به فعلیت برسد. ( شهبازی، سایت علوم تربیتی، ۱۳۸۸).

نتیجه گیری:

تربیت فرزند (کودک) در سایه والدین امر و توصیه ای الهی می باشد. و ما در تمامی منابع کتبی و شفاهی بر اهمیت آن واقف می شویم، بدیهی است که همه ما که والدین  فرزندانی هستیم یا روزی والدین خواهیم بود باید این امر را کاملاً جدی بگیریم زیرا اگر هر پدر و مادری در امر تربیت فرزندانشان سهل انگاری و کوتاهی کنند، مطمئناً باید منتظر عواقب ناخواستنی آن باشیم که هم برای خود فرد متولی و هم برای جامعه ای که در آن زندگی می کند زیان آور خواهد بود، تربیت کودک نه آن گونه که فکر می کنیم سخت و نه آن گونه آن را امری سهل می گیریم آسان نیست زیرا نسل  های بعد تاوان عدم تربیت صحیحی را خواهند داد که پدر و مادری در دورانی آن را برای فرزندانشان امری بیهوده و یا سهل انگاشته اند. و حال به صورت اخلاقی تشکیل یافته نسل به نسل ادامه یافته است. بنابراین ما که به عنوان والدین فرزندانی هستیم باید در هر زمان و مکانی از شیوه های صحیح تربیت که هم به صورت تجربه و هم به صورت شیوه های یاد گرفته شده در ما هستند استفاده کنیم. و مبادا این امر الهی و بسیار مهم را نادیده بگیریم .

به امید موفقیت همه والدین در تربیت فرزندانی صالح زیرا :

«فرزند صالح گلی است از گل های بهشت »

برگرفته از سایتhttp://www.tmat.ir/link/421

اختلال بیش فعالی چیست؟

+ نوشته شده در دوشنبه چهارم دی 1391 ساعت 13:39 شماره پست: 50

اختلال بیش فعالی چیست؟

ADHD یا اختلال بیش فعالی و فقدان توجه، یک اختلال رفتاری شایع است که حدود 10-8 درصد کودکان را مبتلا می کند. احتمال تشخیص این اختلال در پسران سه برابر دختران است ولی علت این تفاوت هنوز مشخص نشده است. کودکان بیش فعال بدون فکر کردن عمل می کنند، بیش از اندازه فعالند و در تمرکز کردن مشکل دارند.

غالباً متوجه‌اند که والدین چه انتظاری از آنان دارند اما برای برآورده ساختن این انتظار برای آنان مشکل است چون نمی‌توانند آرام بنشینند، دقت کنند یا به جزئیات توجه کنند. البته بیشتر بچه ها در سنین خردسالی خصوصاً اگر مضطرب یا هیجان زده باشند چنین رفتارهایی می کنند.

اختلال بیش فعالی چیست؟

ADHD یا اختلال بیش فعالی و فقدان توجه، یک اختلال رفتاری شایع است که حدود 10-8 درصد کودکان را مبتلا می کند. احتمال تشخیص این اختلال در پسران سه برابر دختران است ولی علت این تفاوت هنوز مشخص نشده است. کودکان بیش فعال بدون فکر کردن عمل می کنند، بیش از اندازه فعالند و در تمرکز کردن مشکل دارند.

غالباً متوجه‌اند که والدین چه انتظاری از آنان دارند اما برای برآورده ساختن این انتظار برای آنان مشکل است چون نمی‌توانند آرام بنشینند، دقت کنند یا به جزئیات توجه کنند. البته بیشتر بچه ها در سنین خردسالی خصوصاً اگر مضطرب یا هیجان زده باشند چنین رفتارهایی می کنند. اما‌درکودکان بیش فعال این علائم مدت زمان طولانی وجود دارند و در شرایط و محیطهای مختلف روی می دهند.

این اختلال به عملکرد خانوادگی، اجتماعی و تحصیلی کودک آسیب می‌رساند. با درمان مناسب کودکان می‌توانند بیاموزند که چگونه با این مشکل کنار بیایند و علائم خود را کنترل کنند.

علائم بیش فعالی کدامند؟

اختلال بیش فعالی و فقدان توجه سه نوع دارد که هر کدام الگوی رفتاری خود را دارند.

 1- علائم بیش فعالی در نوع بی توجه:

* ناتوانی در توجه به جزئیات و بی دقتی در تکالیف مدرسه یا سایر فعالیتها

* مشکل در ادامه دادن توجه و حفظ دقت در طی فعالیتها.

* مشکل آشکار در گوش دادن.

* مشکل در پیروی از دستورات.

* بی نظمی.

* اجتناب از کارهایی که به تلاش ذهنی و تفکر نیاز دارد.

* گم کردن اسباب بازیها کتابها و وسایل.

* واکنش بیش از حد به محرکها.

* فراموشی در فعالیتهای روزانه.

2- علائم بیش فعالی در نوع بیش فعال- برانگیخته:

* بی قراری و نا‌آرامی.

* مشکل در حفظ حالت نشسته.

* دویدن بیش از حد و یا بالا و پایین پریدن.

* ناتوانی از بازی کردن در سکوت.

*  به نظر می رسد که همیشه در حرکت و آماده‌ی رفتن هستند.

* زیاد صحبت می‌کنند.

* قبل از اینکه سوال تمام شود پاسخ می‌دهند.

* منتظر ایستادن و در صف ایستادن برایشان سخت است.

* حرف دیگران را قطع می‌کنند و فضولانه وارد بحث دیگران می‌شوند.

3- نوع سوم بیش فعالی که شایعتر نیز هست شامل ترکیبی از علائم بیش فعالی نوع اول و دوم است.

اگرچه بزرگ کردن کودک بیش فعال کار ساده‌ای نیست اما باید به خاطر داشت که این بچه ها بد نیستند و غرض ندارند. کودکان مبتلا به بیش فعالی بدون درمان دارویی و یا رفتار درمانی نمی‌توانند رفتار خود را کنترل کنند.

بیش فعالی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

بسیاری از موارد بیش فعالی توسط پزشک عمومی درمان می‌شود. آزمون یا آزمایشی که بیش فعالی را تشخیص دهد وجود ندارد. تشخیص، به یک ارزیابی کامل نیاز دارد. اگر تشخیص قطعی نشده باشد تشخیص‌های دیگر مانند سندرم تورت، ناتوانی در یادگیری یا افسردگی مطرح می شود. ممکن است کودک به متخصص اعصاب، روانپزشک و یا روانشناس ارجاع داده‌شود. در نهایت علائم و اطلاعات جمع آوری شده وتشخیص داده می‌شود و درمان آغاز می‌گردد.

برای تشخیص بیش فعالی باید:

1- کودک رفتار‌ها و علائم گفته شده را قبل از سن 7 سالگی نشان دهد.

2- این رفتارها در مقایسه با کودکان همسن و سال آنان شدیدتر باشد.

3- علائم حداقل باید 6 ماه ادامه داشته باشند.

4- این علائم بر روی حداقل دو زمینه زندگی کودک مانند مدرسه، خانه،، پرستار کودک، دوستان و... تاثیر منفی داشته باشد.

علائم نباید در اثر فشار روانی و استرس ایجاد شده باشد. کودکانی که طلاق، جدایی، بیماری، تغییر مدرسه یا تغییر ناگهانی در زندگی را تجربه می کنند ممکن است بی توجه یا فراموشکار شوند. برای تشخیص اختلال باید این عوامل در نظر گرفته شود. همچنین زمان شروع علائم درست بعد از این وقایع در تشخیص درست کمک کننده است.

 سابقه‌ی پزشکی کودک و خانواده بسیار مهم است زیرا تحقیقات نشان داده است بیش فعالی زمینه‌ی ژنتیکی داشته و اغلب سابقه‌ی خانوادگی ابتلا دیده می شود. معاینه‌ی فیزیکی باید انجام شود و شنوایی، بینایی و سایر تواناییها بررسی شوند. برخی از بیماریها‌ی دیگر مانند استرس، افسردگی و اضطراب می‌توانند مانند بیش فعالی تظاهر کنند. ممکن است از والدین سوالاتی در مورد این بیماریها و نیز در مورد سیر رشد و تکامل کودک، رفتار کودک در خانه، در مدرسه و در بین دوستان، پرسیده شود.

از سایر افرادی که کودک شما را مرتب می‌بینند نیز باید در این موارد سوال شود. معلمان معمولا اولین کسانی هستند که متوجه علائم بیش فعالی می شوند. ارزیابی سیر آموزش کودک نیز باید انجام شود. اما این نکته نیز اهمیت دارد که این افراد باید صادق و مورد اعتماد باشند و از نقاط قوت و ضعف کودک شما تا حد امکان آگاهی داشته باشند.

علت ایجاد بیش فعالی چیست؟

علت ایجاد بیش فعالی این نیست که شما والدین خوبی نبوده‌اید. همچنین رابطه‌ی قطعی با مصرف زیاد مواد قندی ندارد. واکسنها نیز موجب ایجاد آن نمی‌شوند. علل ایجاد آن منشاء زیست شناختی دارد که هنوز به درستی شناخته نشده‌است. محققان بیان می‌کنند که احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی عامل به وجود آمدن این اختلال است.

عوامل مستعد کننده برای ابتلا کدامند؟

مطالعاتی بر روی کودکان مبتلا انجام گرفته‌اند نشان می‌دهند که در بسیاری از موارد این اختلال در خویشاوندان نزدیک آنان نیز وجود داشته‌است. محققان بیان می‌کنند که نواحی خاصی از مغز در این کودکان در حدود 10-5 درصد کوچکتر و کم فعالیت‌‌‌تر از حد نرمال است. اگرچه آنان مطمئن نیستند که این مسئله علت ایجاد اختلال باشد. همچنین نشان داده شده که تغییرات شیمیایی در مغز این کودکان وجود دارد.

 مطالعات اخیر نشان دهنده‌ی این است که مصرف سیگار در دوران بارداری با ایجاد بیش فعالی در کودک مرتبط است. سایر عوامل خطر برای ایجاد این اختلال شامل تولد پیش از موعد، نوزاد با وزن بسیار کم، و آسیبهای مغزی حین تولد هستند. ممکن است تماشای بیش از حد تلویزیون در سنین کم موجب کم توجهی کودک شود. به گفته‌ی پزشکان کودکان زیر دو سال نباید تلویزیون نگاه کنند و یا به بازیهای ویدئویی و کامپیوتری بپردازند.

در کودکان دو ساله و بالاتر نیز باید زمان این فعالیتها به 2-1 ساعت و به برنامه‌های مناسب سن آنان محدود باشد.

 بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد .

نشاط را در کلاس چگونه ایجاد کنیم؟

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم آذر 1391 ساعت 19:38 شماره پست: 49

نشاط را در کلاس چگونه ایجاد کنیم؟

وضعیت فیزیکی کلاس:

یکی از عوامل مؤثر در نشاط دانش آموزان وضعیت فیزیکی کلاس می باشد. فضای فیزیکی شامل رنگ، نور، چینش نیمکت ها، تهویه و تعداد دانش آموزان است.

وضعیت فیزیکی کلاس:

یکی از عوامل مؤثر در نشاط دانش آموزان وضعیت فیزیکی کلاس می باشد. فضای فیزیکی شامل رنگ، نور، چینش نیمکت ها، تهویه و تعداد دانش آموزان است.

الف) رنگ:

مطالعات و تحقیقات دانشمندان نشان می دهد رنگ ها همان گونه که بر روح و روان آدمی تأثیرات گوناگونی به جای می گذارند، جسم او را نیز تحت تأثیر قرار می دهند. محققان بر این باورند که هر یک از رنگ ها فواید خاص درمانی محسوسی برای بدن انسان دارند و در این باره گزارش های متعددی مبنی بر استفاده های موفقیت آمیز از رنگ در درمان بسیاری از بیماری های فیزیکی دریافت کرده اند. برخی از دانشمندان حتی معتقدند تمایل ناخودآگاه ما به یک یا چند رنگ خاص می تواند نشانه ای از نیازهای بدن ما در جهت ترمیم خود باشد. اطلاع از خواص درمانی مختلفی که به هر یک از رنگ ها نسبت داده شده است می تواند کمک شایانی به انتخاب صحیح آنها هنگام تهیه لوازم و طراحی دکوراسیون فضاهای مختلف مدرسه باشد.

به عنوان مثال رنگ نارنجی رنگ گرم و صمیمی است. نارنجی پرتوهای شادی آفرینی از خود ساطع می کند که موجب رفع خستگی است. یا رنگ سبز که انرژی زا و آرامش بخش است به طوری که اضطراب را از انسان دور می کند و موجب رفع تنش و گرفتگی های عضلانی می شود. به خصوص این که سبز رنگی ایده آل برای فضاهایی است که در آنها تمرکز و آرامش مورد نیاز است.

ب) چینش نیمکت ها:

برای ارتباط و تعامل بیشتر دانش آموزان با یکدیگر و همچنین ارتباط مؤثر و چهره به چهره معلم با دانش آموزان می بایست نیمکت ها طوری چینش شوند که این مهم محقق گردد. علمای تعلیم و تربیت بهترین روش چینش صندلی ها را به صورت دایره ای یا «U» شکل پیشنهاد می کنند، خصوصاً در درس هایی که نیاز به بحث و بررسی، فعالیت های گروهی برای حل یک مسئله و یا انجام آزمایش و یک پروژه می باشد. در این صورت تعامل و ارتباط به شکل صحیح انجام پذیر خواهد بود. این امر باعث می گردد تمامی دانش آموزان درگیر آن فعالیت شوند و حالت انفعالی و خستگی در آنها به وجود نیاید.

ج) تهویه و تعداد دانش آموزان:

تهویه هوا باعث می شود به صورت مستمر هوای تازه و پر اکسیژن در کلاس در جریان باشد و تنفس راحت تر انجام گردد، در نتیجه نشاط و سرزندگی به وجود می آید و حالت رخوت و کسالت از دانش آموزان دور می شود، ضمن آن که تعداد دانش آموزان باید به خصوص نسبت به مساحت و فضای موجود متناسب باشد.

● ابزار تشویق:

تشویق جلوه ای از تحسین و تقدیر و نوعی تأیید برای فرداست، در سایه آن شوقی در آدمی پدید می آید که به رفتاری معین اقدام کرده و آن را مکرر می سازد.

به طور کلی در تعریف تشویق می توان گفت: تشویق عامل وادار کننده است که به انسان نیرو و انرژی می دهد، شخصی که تشویق می شود از کار و زحمت خود احساس رضایت و خشنودی می کند و این رضایت خاطر است که جلوی خستگی و بی میلی او را می گیرد.

تشویق و تحسین مایه تقویت روح است وحس اعتماد را در فرد به وجود آورده و استعدادهای فرد رشد کرده و توان درونی اش به فعلیت درمی آید.

حاصل تشویق ممکن است فایده ای برای آدمی نداشته باشد، ولی همین خودپسندی فرد را امتناع می کند و به او اطمینان می دهد که عملش عاقلانه و مورد تأیید بوده است در نتیجه موجب دلگرمی و نشاط او می شود.

● خواب کافی دانش اموزان در اوقات قبل از کلاس و ورود به مدرسه:

خواب از جایگاه بسیار مهمی در زندگی ما برخوردار است. خوابیدن مثل تغذیه کار غریزی است و هر یک از این دو جزیی از غریزه بقاء است.

اهمیت استثنائی خواب علیرغم این که ما به آن بی توجه هستیم، از هر زاویه ای که آن را مورد بررسی قرار دهیم و ازهر جنبه زندگی که به آن مربوط می شود بنگریم، یک واقعیت است. خواب ناکافی از جهت های مختلف بر انسان عواقب سوء می گذارد.

از نظر جسمی در صورت بی خوابی، بیماری های مزمن نیز گسترش می یابد، تغییراتی نیز در فرمول خون به وجود می آید که در درازمدت سبب پیدایش کم خونی می گردد و حالت کسالت همراه با خستگی دایمی و فزاینده و یک حالت تنبلی که به خوبی نمی توان آن را توجیه کرد، تولید می کند. علاوه بر این بدخوابی نه تنها باعث خستگی می گردد، بلکه نیروی جسمی را نیز کاهش داده و عمل گوارش را مشکل تر و کندتر می سازد و عملکرد حواس نیز مختل می شود.

دانش آموزانی که خواب کافی نداشته باشند، عصبی، نگران، ناپایدار و سپس مضطرب شده و از مرحله روانی شدید به مرحله کوفتگی و خستگی می رسند.

مسلماً در این بدخوابی ها، دوره های طبیعی و بیولوژیک همراه، با تناوب هایی از شدت و ضعف نیز وجود دارد، ولی چون خواب از کیفیت و کمیت بدی برخوردار است آنها را تشدید کرده و از کاهی کوه می سازد. شخص کم خواب دائماً دچار ناراحتی روانی می شود. چنین فردی خصایص بسیار با ارزش خود یعنی دوراندیشی را از دست می دهد. براثر بی خوابی روزبه روز بر افسردگی کودکان افزوده می شود و مشکلات دیگری در این زمینه عارض آنها می گردد، از جمله کم اشتهایی، ضعف انرژی، مشکلات روحی، کناره جویی از دوستان و فعالیت ها، احساس بی ارزش بودن و اندوهگینی می کنند.

همچنین اهمیت دادن به هدف در آموزش وتقویت انگیزه درونی از جمله عوامل ایجاد نشاط در دآنش آموزان است.

دمای کلاس،شاد بودن معلم و کارکنان مدرسه،عدم استفاده از تنبیه بدنی،استفاده از موزیک های ملایم و مناسب، محبت اولیای مدرسه به تمام دانش آموزان ، شرکت تعاونی فعال مدرسه و... همگی می تواند در جای خود به جذابیت مدرسه و کلاس کمک نماید

	وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست؟
این پرسش بسیاری از والدین است که وظیفه آنها در شروع فصل امتحانات چیست؟ آیا ضروری است (والدین)‌ خودشان را درگیر مسائل درسی فرزندانشان کنند؟ آیا بهتر است بی‌اعتنا و بی‌تفاوت فرزندانشان را به حال خود رها کنند؟ هدف از نوشته حاضر پاسخگویی به یک پرسش است: وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست؟ ۱) ایجاد فضای آرامبخش، شورآفرین و اطمینان‌بخش قطعا اصلی‌ترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرم‌کننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده‌، دغدغه‌ها و نگرانی‌ها را به حداقل می‌رساند، امکان بروز استعدادها را میسر می‌‌سازد، توانایی‌های هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش می‌دهد و فرزندان را مسوول و متکی به خود بار می‌آورد.

	وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست؟
این پرسش بسیاری از والدین است که وظیفه آنها در شروع فصل امتحانات چیست؟ آیا ضروری است (والدین)‌ خودشان را درگیر مسائل درسی فرزندانشان کنند؟ آیا بهتر است بی‌اعتنا و بی‌تفاوت فرزندانشان را به حال خود رها کنند؟ هدف از نوشته حاضر پاسخگویی به یک پرسش است: وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست؟ ۱) ایجاد فضای آرامبخش، شورآفرین و اطمینان‌بخش قطعا اصلی‌ترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرم‌کننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده‌، دغدغه‌ها و نگرانی‌ها را به حداقل می‌رساند، امکان بروز استعدادها را میسر می‌‌سازد، توانایی‌های هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش می‌دهد و فرزندان را مسوول و متکی به خود بار می‌آورد. ۲) سامان بخشیدن به مسائل و مشکلات اقتصادی در ایام امتحانات بدون تردید مسائل مالی نقشی در نمرات تحصیلی و موفقیت فرزندان ایفا می‌کنند. سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفه‌ای مهم است که باید والدین آنها را جدی بگیرند. واقعیت آن است که مسائل مالی گاه عرصه را بر والدین تنگ می‌کند. طبعا تحمل این مشکلات صبر آنان را سرریز و فشارهایی را به دانش‌آموزان منتقل می‌کند. ظرفیت دانش‌آموز محدود است و حساسیت وی زیاد. برنامه‌ریزی اقتصادی در طول سال و بویژه در زمان امتحانات بیشترین کمک به دانش‌آموز است تا با آسودگی خاطر به مسائل درسی و تحصیلی بپردازد. ۳) انعکاس تعدیل یافته فراز و نشیب‌ها مشکلات همیشه وجود دارند، حتی اگر همیشه مشکلات وجود نداشته باشند انسان‌ها سعی می‌کنند مشکلی به وجود آورند؛ اعم از مشکلات مالی، اختلافات خانوادگی و درگیری‌های فامیلی . شاید مشکلات به تنهایی و به خودی خود مهم نباشند مهم چگونگی مواجهه با این مشکلات است. سعی کنید در ایام امتحانات حتی‌الامکان همه مشکلات را به فرزندان منتقل نکنید. تلاش کنید مشکلات را با همه ابعاد و زوایای نگران‌کننده و طاقت‌فرسا به آنان بازگو نکنید. ۴) پرهیز از اختلافات خانوادگی در حضور فرزندان فرزندان شما خواه‌ناخواه از اختلافات شما و همسرتان آگاه می‌شوند. سعی کنید به این اختلافات در حضور آنها دامن نزنید. بیان اختلافات و بازگویی مجدد آنها به همراه القاب تحقیرآمیز جسم و روح‌ فرزندتان را فرسوده می‌کند. آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد. ۵) امتحان دانش‌آموز، وظیفه دانش‌آموز است نه وظیفه والدین والدین مسوولیت‌های خودشان را دارند و دانش‌آموز مسوولیت‌های خودش را دارد. امتحان جزو وظایف اوست. این وظیفه فرزند شماست که بموقع درس بخواند، تمرین حل کند و خود را برای امتحان کلاس و امتحان ثلث آماده کند. شما وظایف دیگری دارید بهتر است هر کسی به وظایف خودش بپردازد. ۶) ارتباط بیشتر با مدرسه، معلمان، انجمن اولیاء و مربیان ارتباط هر چه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگرمی بیشتری درس‌ها را دنبال کند، در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنمایی‌ها و توصیه‌‌های آنها حداکثر استفاده را ببرید. به این توصیه‌ها و راهنمایی‌ها عمل کنید. در انجمن اولیاء و مربیان شرکت مداوم داشته باشید. شما می‌توانید از راهنمایی‌‌ها و تجربه‌های دیگر والدین در مورد فرزندشان استفاده کنید و اطلاع یابید چه کارهایی به سود فرزندان است و چه کارهایی بی‌نتیجه است. ۷) محدود کردن رفت و آمدهای خانوادگی میهمانی رفتن و میهمانی دادن زیاد، وقت زیادی از شما و فرزندان‌تان خواهد گرفت. در زمان امتحانات، میزان رفت و آمدها را کم کنید. ۸) تفریحات برنامه‌ریزی شده مسائل‌ مالی ‌نقش ‌مهمی در‌‌نمرات ‌‌فرزندان ایفا می‌کنند. سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفه ای‌ است که باید والدین آن را جدی بگیرنددرس خواندن طولانی و خسته‌کننده به سود فرزندتان نیست. تفریح هر چند تفریحات ساده نظیر گردش در فضای آزاد، کوه، پارک رفتن و به تئاتر رفتن فواید زیادی برای شما و فرزندتان دارد. غالب این تفریحات هزینه‌های کمتری در مقایسه با یک میهمانی رفتن یا میهمانی دادن بر دوش شما می‌گذارد. ۹) دخالت نکردن در برنامه‌های درسی فرزندان فرزندان شما بارها و بارها از معلمان، مشاوران و مدیر مدرسه توضیحات فراوانی شنیده‌اند. تاکیدهای بیش از حد، امر و نهی‌های مکرر، سرزنش، دستورات شما در موقعیت دشوار امتحانی، از سوی فرزندتان به عنوان دخالت تلقی می‌شود. اگر فرزندتان تصمیم گرفته به میزان اندکی مطالعه کند، مطمئنا با امر و نهی شما همین میزان اندک مطالعه را نیز انجام نخواهد داد. ۱۰) تشویق در فرصت‌های مناسب با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در وی رشد می‌کند. او احساس می‌کند قدرت عجیبی پیدا کرده است، قادر است بیشتر مطالعه کند، تمرین کند، یاد بگیرد، یادگیری برایش جالب و شورانگیز خواهد شد. شما می‌‌توانید در لحظه‌ای که موفق به حل مساله‌ای شده یا در حال مطالعه است و شما از در وارد می‌شوید؛ در لحظه‌ای که به پاکنویس مطالب درسی می‌‌پردازد و حتی لحظه‌ای که کتاب‌هایش را با نظم خاصی جمع و جور می‌‌کند، او را تحسین کنید. یک جمله کوتاه کافی است «می‌بینم به دفتر و کتاب‌هایت سر و سامان داده‌ای»، «وقتی دیدم داری مطالعه می‌کنی خوشحال شدم.» لحن گرم و صمیمی شما بر تایید و تشویق صدچندان می‌افزاید. سعی کنید احساس خودتان را به او بازگو نمایید. ۱۱) پرهیز از تحقیر، سرکوب کردن و طعنه زدن بدون هیچ تردیدی کلمات ناراحت‌کننده، طعنه‌آمیز و ریشخندکننده اجازه فعالیت‌های مفید را از فرزندتان سلب می‌کند. آیا شما خودتان حاضرید طعنه، نیشخند و کلمات تحقیرآمیز بشنوید و با وجود این، کاری مثبت و سازنده انجام دهید؟ کاهش کلمات منفی و تحقیرآمیز باعث افزایش موفقیت فرزندتان خواهد شد. ۱۲) شنونده صمیمی حرف‌های فرزندان بودن همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. گاه دانش‌آموز از درسی تنفر دارد، گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد یا از یادگیری درسی عاجز است. در بیشتر این مواقع فرزندتان، راهنمایی‌های شما را نمی‌خواهد، او به دنبال گوش شنوایی است. به دنبال آن است که کسی حرف‌هایش را بشنود و قضاوت نکند. او با درددل کردن احساس سبکی خواهد کرد. در چنین موقعیت‌هایی به استقبالش بروید. از قضاوت کردن درباره حرف‌هایش جدا بپرهیزید. از توصیه کردن اجتناب ورزید. وظیفه شما فقط شنیدن است. حرف‌هایش را بپذیرید، سعی کنید احساس او را درک کنید. مطمئن باشید همه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت

شعربخوانیم دوم - ستاره

+ نوشته شده در سه شنبه شانزدهم آبان 1391 ساعت 19:29 شماره پست: 86

شعربخوانیم دوم - روز خوب پیروزی

+ نوشته شده در جمعه بیست و هشتم مهر 1391 ساعت 19:31 شماره پست: 88

شعر بخوانیم دوم-مثل یک رنگین کمان

+ نوشته شده در دوشنبه هفدهم مهر 1391 ساعت 19:33 شماره پست: 90

حکایت

+ نوشته شده در دوشنبه بیستم شهریور 1391 ساعت 15:35 شماره پست: 16

چه کردی که زلالی ؟!

جواب داد :

” گذشتم ... “

آری برای زلال بودن باید گذشت داشت و گذشت کرد ...

طوطي و بازرگان

+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم مرداد 1391 ساعت 16:29 شماره پست: 38

لطفا برای مشاهده ی تصاویر به ادامه مطلب بروید.

طبیعت

عکس طبیعت

طبیعت

عکس طبیعت

کو آلای قهرمان

+ نوشته شده در سه شنبه دوم خرداد 1391 ساعت 14:19 شماره پست: 1

پوشه كار چيست؟

+ نوشته شده در شنبه نهم اردیبهشت 1391 ساعت 19:52 شماره پست: 96

پوشه كار چيست؟

پوشه كار، ابزاري است كه مجموعه‌اي از نمونه‌ي آثار محصول فعاليت‌هاي مختلف دانش آموزان در آن به شكل مدون، گردآوري مي شود، به گونه‌اي كه منبع معتبري براي داوري درباره‌ي وضعيت يادگيري دانش آموزان باشد.
پوشه كار، مجموعه‌اي از كارهاي مشخص، هدف دار و آگاهانه‌ي دانش آموز است كه به او امكان مي دهد تا توانايي‌هاي خود را در همه موضوعات درسي به نمايش بگذارد.
پوشه كار، مانند يك جورچين (پازل) مجموعه‌ي قطعاتي از

پوشه ی کار چیست؟

تغذیه کودکانتان را جدی بگیرید

تغذیه را محدود نکنید . رژیم غذایی باعث افزایش ریسک بیماریهایی نظیر بی اشتهایی و یا حتی یا پرخوری عصبی در بچگی و بزرگسالی میشود . این مسئله ممکن است باعث اثرات سوء بر روی رشد و تکامل بچه ها شود .

1. تغذیه را محدود نکنید . رژیم غذایی باعث افزایش ریسک بیماریهایی نظیر بی اشتهایی و یا حتی یا پرخوری عصبی در بچگی و بزرگسالی میشود . این مسئله ممکن است باعث اثرات سوء بر روی رشد و تکامل بچه ها شود .

2. غذاهای سالم در دسترس باشند : کودکان آنچه به راحتی در دسترس باشد را مصرف می کنند . میوه را در داخل کاسه بر روی میز قرار دهید داخل کشوهای یخچال پنهان نکنید . برای عصرانه سیب بیاورید . بیاد داشته باشید کودکان شما می توانند فقط غذایی که شما برای خانه خریده اید انتخاب کنند .

3. بر روی غذاها نام « بد » یا « خوب » نگذارید ، غذا را با چیزهایی که بچه به آن دلبستگی دارد مثل ورزش و ظاهر برابر کنید . اجازه دهید بچه شما درباره پروتئین کم چربی مثل بوقلمون و کلسیم در محصولات لبنیات که قدرت در تمرینات ورزش ایجاد می کند بداند . آنتی اکسیدانها در میوه ها و سبزیجات شفافیت به پوست و مو می دهد .

4. چیزهای سالم را تشویق کنید . لبخند مفتخرانه بر روی بچه ها بزنید و به آنها بگویید که چقدر باهوشند وقتی که غذاهای سالم انتخاب می کنند .

5. در مورد انتخاب غذاهای غیرسالم اعتراض کنید . وقتی بچه ها غذاهای غیرسالم انتخاب می کنند ، آن را در نظر نگیرید یا اگر بچه شما همیشه چیزهای چرب ، غذاهای سرخ شده می خواهد انتخابها را تصحیح کنید . شما باید سیب زمینی تست شده با میزان کم روغن در فر بجای خرید سیب زمینی سرخ کرده آماده کنید یا اگر بچه شما شکلات می خواهد شما باید توت فرنگی تازه را در میزان کم شکلات فرو ببرید . میوه خشک شیرین نیز می تواند در منزل به عنوان بین غذا در منزل سرو شود .

6. هرگز از غذا به عنوان جایزه استفاده نکنید . این می تواند باعث مشکل وزن در بزرگسالی شود . بجای آن برای بچه هایتان فعالیت فیزیکی و گردش مثل پارک رفتن و بازی را به عنوان جایزه قرار دهید .

7. شام را با خانواده مصرف کنید . اگر این جزو عادات در منزل شما نمی باشد باید این عادت را تغییر دهید . تحقیقات نشان می دهد که بچه هایی که شام را در کنار خانواده مصرف می کنند بهترین تغذیه می باشد . و باعث مشکل کمتری در نوجوانی می باشد با یک شب در هفته شروع کنید سپس به ۳ یا ۴ بار برسانید و کم کم جزو عادت همیشگی قرار دهید .

8. بشقاب غذایی را در آشپزخانه آماده کنید . در بشقاب غذای هر فرد شما می توانید میزان سالم قرار دهید کودک شما میزان سایز مناسب غذایی را یاد می گیرد .

9. بعضی کنترل ها روی کودکان قائل شوید به غذاها نمره بدهید  اگر غذاهای سالم را مثل سبزیجات ترجیح دادند نمره بیشتری دهید و از آن بیشتر برایش سرو کنید . مواردی که کودکان دوست ندارند کمتر نمره دهید . این به کودکان اجازه می دهد که در تصمیم گری مشارکت داشته باشند .

10. با متخصص کودکانتان مشورت کنید . همیشه با دکتر کودکتان قبل از اینکه برای کودکتان رژیمی جهت افزایش وزن یا تغییر مشخصی در نوع غذا قرار دهید . مشورت کنید . هرگز تشخیص خیلی چاق یا خیلی لاغر بر روی کودکانتان نگذارید .

شعرچراغ راهنما

+ نوشته شده در جمعه سی و یکم تیر 1390 ساعت 15:45 شماره پست: 57

طرح درس بخوانیم اول-لوحه ی سوم

+ نوشته شده در شنبه بیست و هشتم خرداد 1390 ساعت 22:57 شماره پست: 44

نام درس : بخوانیم           پایه : اول                      مقطع : ابتدایی                  

بسمه تعالی                                              تعداد فراگیران:

عنوان درس : لوحه سوم                     روش تدریس : پرسش و پاسخ      تاریخ تدریس : ....../03/1389             

هدف کلی : آشنایی دانش آموزان با محیط

اهداف جزیی :

1-آشنایی با اصطلاحات موجود در محیط اطراف

2 –آشنایی با مفاهیم بالا : پایین و کنار

3-آشنایی با مفاهیم روی –پشت و خارج

4-آشنایی باسمت های چپ وراست.

5- آشنایی با رنگها .

اهداف رفتاری :

انتظار می رود پس از اجرای این روش دانش آموزان قادر باشند .

1-اصطلاحات موجود در محیط اطراف خودرانام ببرید . (دانشی )

2-مفاهیم بالا و پایین و جلو وکنار را توضیح دهند . (دانشی )

3-مفاهیم داخل و خارج و روی پشت را نشان دهند .(مهارتی )

4-سمت های چپ وراست را نشان دهند . (مهارتی )

5-نسبت به شناخت محیط اطراف خود ابراز علاقه کنند (نگرش )

ارزشیابی ورودی :

1-رنگهای را که می شناسید را نام ببرید ؟

2- اعضای خانواده را نام ببرید ؟

3-از محل زندگی دانش آموزان سوالاتی پرسیده می شود ؟

مدل و فضای کلاس :

 سنتی یا دانش آموزان رابه شکل میزگرد در کلاس گروه بندی  می کنیم .

وسایل کمک آموزشی :

کتاب – تصاویر . لوحه . دانش آموزان و و سایل موجود در کلاس   .

ایجاد انگیزه :

تصاویر بزرگ از لوح های موجود را روی دیوار و تخته کلاس می چسبانیم .

ارائه درس :

کار با این لوحه ها منحصرا شفاهی  واز طریق داستان  سازی  است بدین معنی  که معلم با پرسش های مناسب از دانش آموزان می خواهد که بگویند در تصاویر چه چیزهایی می بینند و به این ترتیب آن ها را به سمت یک داستان برای لوحه  می کشند سرانجام از پاسخ های دریافت شده از دانش آموزان به کلمه های  کلیدی که هدف لوحه است تکیه لفظی می کند. هدف لوحه شمردن و یاد دادن عدد نیست شاید دانش آموزان در پاسخ به عدد یا تعداد هم اشاره کنند ولی آموزگار باید آن ها را نشنیده بگیرد فقط آن ها را تشویق  کند .معلم باید سوال را طوری  طرح نکند که دانش آموزان مجبور باشد با عدد پاسخ گوید و در ادامه  معلم یک داستان در رابط با لوح که به صورت جای خالی می باشد ارائه می دهد سپس  جاهای خالی را به کمک دانش آموزان  پر می کنند.

لوحه ی  شماره 3 :

در حالی که معلم لوح شماره سه را نشان می دهد: می پرسد

 این جا کجاست ؟ چه کسانی این جا هستند ؟ چه چیزهایی در اتاق می بینید ؟ تابلو کجا قرار دارد ؟ ساعت کجا است : پنجره چگونه است :گلدان و مولاژ کره  زمین  کجا قرار دارد ؟کیف بچه ها کجاست ؟مادر بزرگ کجا نشسته است ؟رنگ لباس مادر بزرگ را بگویید ؟سیب ها کجا قرار دارند ؟قند کجاست ؟آب را کجا می بینی ؟اعضای خانواده چگونه کنار هم نشسته اند ؟صندوق کجا قرار دارد ؟ لباس مادر چه رنگی است ؟ لباس بچه چه رنگی است ؟

داستان لوحه شماره سه :

در حالی که معلم لوح شماره سه را نشان می دهد داستان ذیل را برای بچه ها می خواند و به کمک آن ها جاهای خالی را پر  می کند مجمعه بود  مادر بزرگ به خانه زهرا و علی آمد و آن ها خیلی خوشحال شدند مادر در خانه و اتاق  را مرتب کرد و همه چیزرا جای خودش کجاست  تابلو ---دیوار بود ساعت --- تابلو ---- دیوار بود و گلدان را ---- پنجره  گذاشت  مولاژ کره زمین هم ----گلدان قرار داده و علی و کیفش را ----  صندوق گذاشت و وقتی مادر بزرگ آمد همه-----  اتاق نشستیم  و مادر بعد از احوالپرسی  میوه را ---- بشقاب گذاشت و برای مادربزرگ  آورد مادر بزرگ ---- پچه ها نشست و شروع  به خوردن  کرد مادر  هم  آب را ---- لیوان  ریخت و آورد مادربزرگ برای آن ها قصه تعریف کرد چه قدر به آن ها خوش گذشت  .

ارزشیابی  پایانی : 

1-میز آموزگار در کدام سمت است ؟

2-دانش آموزان سمت راست را نشان دهند ؟

3-ازلوحه سوالاتی  پرسیده  می شود ؟

ارائه تکلیف :

1-جای چند نمونه از وسایل منزل را در کلاس بیان کنند .( برای جلسه ی بعد )

2-برای لوحه ی شماره ی سه یک داستان بسازند و برای جلسه ی بعد در کلاس ارائه  دهند ؟

خدایا چگونه غمگین باشم در حالیکه تو را میشناسم

خرگوش با هوش

+ نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم خرداد 1390 ساعت 14:22 شماره پست: 2

در جنگل سر سبز و قشنگي خرگوش باهوشي زندگي مي كرد .

يك گرگ پيرو يك روباه بدجنس هم هميشه نقشه مي كشيدند تا اين خرگوش را شكار كنند .

ولي هيچوقت موفق نمي شدند .

يك روز روباه مكار به گر گ گفت : من نقشه جالبي دارم و اين دفعه مي توانيم خرگوش را شكار كنيم .

گرگ گفت : چه نقشه اي ؟

 روباه گفت : تو برو ته جنگل ، همانجا كه قارچهاي سمي رشد مي كند و خودت را به مردن بزن . من پيش خرگوش مي روم و مي گويم كه تو مردي . وقتي خرگوش مي آيد تا تو رو ببيند تو بپر و او را بگير .گرگ قبول كرد و به همانجائي رفت كه روباه گفته بود .

 روباه هم نزديك خانه خرگوش رفت و شروع به گريه و زاري كرد .

با صداي بلند گفت : خرگوش اگر بدوني چه بلائي سرم آمده و همينطور با گريه و زاري ادامه داد ، ديشب دوست عزيزم گرگ پير اشتباهي از قارچ هاي سمي جنگل خورده و مرده اگر باور نمي كني برو خودت ببين .

و همينطور كه خودش ناراحت نشان ميداد دور شد .

خرگوش از اين خبر خوشحال شد پيش خودش گفت برم ببينم چه خبر شده است .  

او همان جائي رفت كه قارچهاي سمي رشد مي كرد . از پشت بوته ها نگاه كرد و ديد گرگ پير روي زمين افتاده و تكان نمي خورد .

خوشحال شد و گفت از شر اين گرگ بدجنس راحت شديم . خواست جلو برود و نزديك او را ببيند اما قبل از اينكه از پشت بوته ها بيرون بيايد پيش خودش گفت :‌ اگر زنده باشد چي ؟ آنوقت مرا يك لقمه چپ مي كند . بهتر است احتياط كنم و مطمئن شوم كه او حتما مرده است .  

بنابراين از پشت بوته ها با صداي بلند ، طوريكه گرگ بشنود گفت : پدرم به من گفته وقتي گرگ ميمرد دهنش باز مي شود ولي گرگ پير كه دهانش بسته است .

گرگ با شنيدن اين حرف كم كم و اهسته دهانش را باز كرد تا به خرگوش نشان بدهد كه مرده است .

خرگوش هم كه با دقت به دهان گرگ نگاه مي كرد متوجه تكان خوردن دهان گرگ شد و فهميد كه گرگ زنده است . بعد با صداي بلند فرياد زد : اي گرگ بدجنس تو اگر مرده اي پس چرا دهانت تكان مي خورد . پاشو پاشو باز هم حقه شما نگرفت . و با سرعت از آنجا دور شد

• کشیدن خط : خطوطی به صورت مستقیم و یا منحنی و شکسته را رسم نمایند البته ابتدا بهتر است روی سینی نمک و یا شن با انگشتان انجام شود
• بریدن دایره : دایره ای کشیده ودانش آموز روی خطوط آن را قیچی کند
• گذاشتن سکه ها در جعبه :با سه